Dormo però... no

Un relat de: noroc

Dormo per no pensar,
per no veure el teu somriure
ni la teva cara angelical.

Dormo per oblidar que existeixes,
per no patir la teva absència
ni la tristor que em produeix.

Dormo per no ser víctima del teu amor,
per no sentir el que sento
ni haver-ho de suportar.

Dormo però ara m'adono que no.
Sento el caure lent de dues llàgrimes
que em recorden que només ho intento.
Vull dormir però no ho aconsegueixo.

Comentaris

No hi ha comentaris, comenta'l tu primer